آنالیز دی‌آلل کراس برخی صفات تولیدمثلی در ماهیان زینتی (Puntius tetrazona)

از بهترین روش‌های به‌نژادی ماهیان جداسازی دودمان‌های خالص با توان تولید دورگه‌های پرمحصول است. در مطالعة حاضر تأثیرات هتروزیس، افت به واسطة همخونی، تأثیرات مادری، ترکیب‌پذیری عمومی و ترکیب‌پذیری خصوصی صفات مربوط به تولیدمثل شامل تعداد تخم تولیدی، تعداد تخم هچ‌شده و درصد هچ نتاج خالص و دورگه‌های حاصل از تلاقی گونة تایگر و دوسویة آن یعنی گرین و آلبینو بارب در قالب طرح دی‌آلل کراس کامل بررسی شد. نتایج بیانگر منفی بودن میزان هتروزیس در هر سه صفت مذکور بود و هیچ‌کدام از دورگه‌ها نسبت به نتاج والدین خالص خود در صفات مورد بررسی برتری نشان ندادند. همچنین، نتایج نشان داد که بیشترین میزان افت به واسطة همخونی در بین تلاقی‌ها مربوط به صفت تولید تخم و کمترین میزان آن نیز مربوط به درصد هچ بود. این بررسی نشان می‌دهد زمانی که از سویة آلبینو به‌منزلة لاین مادری استفاده شود، عملکرد دورگه‌های حاصل نسبت به سایر تلاقی‌ها بالاتر است و تأثیرات مادری مثبتی دارد. بنابراین، این سویه می‌تواند به‌منزلة لاین مادری در تلاقی‌ها استفاده شود. مقایسة میزان ترکیب‌پذیری عمومی نشان‌دهندة برتری ژنتیکی افزایشی تایگر بارب نسبت به دو سویة دیگر در صفت تعداد تخم تولیدی است و بیانگر این نکته است که این سویه می‌تواند ارزش‌های اصلاحی (GCA) خود برای قدرت تخم‌ریزی را به نتاج خود منتقل کند. همچنین، بالاترین میزان ترکیب‌پذیری خاص که به منظور استفاده از حداکثر توان ژنتیک غیرافزایشی دورگه‌هاست برای صفات تعداد تخم تولیدی، تعداد تخم هچ‌شده و درصد هچ به ترتیب مربوط به دورگه‌های حاصل از تلاقی‌های تایگر نر با گرین ماده، تایگر نر با آلبینوی ماده و آلبینوی نر با گرین ماده است.